Hee allemaal,

In deze blog lezen jullie hoe de rest van mijn eerste werkweek is verlopen.

Dinsdag was mijn eerste dag met uncle Phillip op het drop in center. Uncle Phillip is een geweldige man: heel aardig en ook zeer gelovig. Hij opent de dag met devotion: eerst wordt er door Phillip of één van de jongens gebeden, waarna hij vraagt naar getuigenissen van de jongens: wat hebben ze de afgelopen nacht meegemaakt waaruit blijkt dat God goed voor hen zorgt. Hieruit komen soms de meest bizarre verhalen.

Vervolgens wordt er gezongen en behandeld Philip een bijbelverhaal. Zo hadden we het dinsdag over Abraham en ging het vrijdagochtend over de 10 geboden.

Na het ontbijt was het tijd voor Engelse les. Phillip had alvast wat opdrachten op het bord geschreven en vroeg of ik erbij wilde gaan zitten en hun werk na wilde kijken. De jongens zijn vrij verschillend in niveau. Sommigen spreken en schrijven best redelijk Engels, anderen hebben er veel moeite mee. Vooral concentratie is een hekel punt bij ze. Toen iedereen klaar was met de eerste opgaven heb ik nog wat extra opgaven op het bord geschreven en nadat de jongens daarmee klaar waren ze vrij om te gaan spelen. Ik had in deze vrije tijd een heel gaaf gesprek met Ivan, 11 jaar, die me vertelde dat hij bij een kerk woont en daar in een tent slaapt (indien zijn plekje nog beschikbaar is). De kerk ligt echter op ruim 2 uur lopen van het drop in center vandaan, wat betekent dat Ivan iedere dag om 6 uur van huis vertrekt en 2 uur lang loopt om bij het drop in center te komen!

‘S middags nog een paar uurtjes op het boys home geweest. Hier was verder geen programma, wat betekent dat er volop gevoetbald wordt, puzzels gemaakt en andere spellen gedaan worden.

Op aanraden van Uncle Isaac (van het boys home) had ik dinsdag een ‘vaste’ boda driver geregeld: iemand die me ‘s ochtends van het doingoood huis naar het drop in brengt, ‘s middags van het drop in naar het boys home en van het boys home weer naar huis. Dit werkte top dinsdag en woensdagochtend stond de beste man, Richard, alweer op me te wachten.

Uncle Phillip was woensdag niet op het drop in center, maar op het boys home. De leiding wordt dan overgenomen door Shirya, die me vertelde dat de inspectie van het ministerie vrijdag zou komen. Daarom was het tijd om te tuinieren! Er werd onkruid gewied en gras gemaaid. Gras maaien op z’n Afrikaans betekent dat ze een soort zeis/zwaard als gekken over het gras heen slaan haha.

Toen alles weer aangeharkt en opgeruimd was, was het weer tijd om te spelen, gevolgd door de lunch, waarna de dag op het drop in er alweer op zat.

Ik had om 13.45 uur afgesproken met Richard, maar Richard was nergens te bekennen. Om 14.15 ben ik maar gewoon naar de dichtstbijzijnde weg gelopen en bij een andere boda achterop gesprongen.

Eenmaal op het boys home aangekomen begon Uncle Phillip al snel met een family meeting. Dit is een soort kring gesprek, waarin iedereen werd gevraagd of er problemen zijn. Phillip is altijd erg uitgebreid en herhaalt veel om de nadruk te leggen op bepaalde zaken. Hierdoor waren we wel 90 minuten bezig, waardoor het al 16.40 was: hoog tijd voor Bram om huiswaarts te keren.

‘S avonds ben ik uiteten geweest met 3 huisgenootjes, Joris en 3 meiden uit het andere doingoood huis in Kampala.

Donderdag gingen we verder met de grote schoonmaak ivm de inspectie. Phillip vertelde me dat ze donderdagmiddag al zouden komen, nadat ze op het boys home waren geweest.

Daarom werd het ‘voetbalveld’ nogmaals aangeveegd en werden de badkamers en het hek schoongemaakt. Toen ik over het voetbalveld liep raapte ik zo een handvol glas scherven van de grond.. ongelofelijk! Die gasten lopen namelijk bijna allemaal op blote voeten.

Na de schoonmaak was het tijd voor een topical discussion: het onderwerp was familie. Na een tijdje kwamen Frank en Joris aan op het project om te kijken hoe het met mij ging. Dit doen ze iedere week 1 keer bij alle vrijwilligers. Ze kwamen er even bij zitten en na een tijdje zijn we even apart gaan zitten om te vragen hoe alles ging. Toen wij klaar waren, waren de kids ook vrijgelaten om spelletjes te gaan doen. Na een tijdje kegelvoetbal was het alweer lunchtijd, waarna ik weer naar het boys home vertrok. Hier werd wederom gevoetbald en gepuzzeld.

‘S avonds stonden Miekes pannenkoeken op het menu ;) Erg lekker!

Vrijdag ochtend stond daar ineens Richard weer klaar. Na een uitgebreide dag opening en ontbijt was het weer tijd om kleren te wassen. Dit alles nam iets meer tijd in beslag dan normaal, waardoor Phillip besloot om de les te schrappen en de resterende tijd te laten spelen.

Op het boys home was ik bezig met het helpen met een puzzel, toen er een jongen naast me kwam zitten met het boekje ‘Belle en het Beest’. Ik vroeg of hij het hardop ging lezen, of dat ik het voor moest lezen. Dat laatste leek hem wel wat! Zo gezegd, zo gedaan. Het was maar een heel kort boekje, dus toen ik klaar was ging hij zelf naar het begin van het boekje en begon hardop voor te lezen, af en toe worden aanwijzende die hij niet uit kon spreken, zodat ik het nog een keer zei. Erg leuk!

Hierna heb ik nog even gebasketbald, maar dat werd al snel afgebroken, want het was tijd voor bijbelstudie. Ik had echter al om 15.30 afgesproken met Richard, dus moest helaas voor het zingen de kerk uit ;)

Roeline, Henrike en Hilde zijn vanochtend vertrokken voor de Murchison Falls safari, dus we zijn dit weekend maar met z’n drieën in huis.

Fijn weekend mensen!

Groetjes uit Kampala