bramviskil.reismee.nl

Afgelopen week: even een inhaalslag

Hee allemaal,

Sorry dat deze blog even op zich liet wachten.
We zijn inmiddels alweer een week verder sinds m’n laatste blog en is hier in het huis wel het een het ander veranderd. Lies, Roeline en Henrike zijn inmiddels naar huis en Annick en Rosalie zijn inmiddels helemaal gesetteld. Annick en Rosalie kwamen eigenlijk Henrike en Roeline opvolgen, maar er waren bijna geen kinderen op dat project, dus zitten ze nu op een ander project.
Donderdag is ook Yvette aangekomen: een vriendin van Mieke. Die zijn zaterdag samen vertrokken op safari en komen eerste kerstdag weer terug.
We zijn momenteel dus met 7 mensen in huis, maar Liesbeth was heel het weekend weg en gaat morgen ook weer naar huis. Hilde gaat ook morgennacht naar huis, dus dan zijn we nog maar met 5 mensen in huis!
Op het project was het weer helemaal leuk! Er waren weer een paar mooie getuigenissen afgelopen week. Ivan vertelde dat hij het koud had gehad, maar God dankte dat hij toch in slaap gevallen was. Ook dankte hij God dat hij schoenen gevonden had, omdat hij zere voeten kreeg van alle stenen die in zijn voeten staken. Emma dankte God dat hij nog steeds leeft en weer een jaar bijna heeft volgemaakt. Hij vertelde dat hij al heel veel vrienden heeft zien sterven, dus dat hij erg dankbaar is dat hijzelf nog steeds leeft. Vandaag zei Emma dat hij dankbaar was voor al zijn vrienden die via Agape weer terug naar huis zijn gegaan of opgenomen zijn in het boyshome. Dit was echt heel lief, want Emma vertelde Guurtje vorige week dat hij zelf ook graag naar het boyshome zou willen. Maar Emma leeft al 7 jaar op straat en de leiding durft het niet aan om hem op te nemen in het boyshome.
Dinsdag tm donderdag heb ik weer heerlijk lesgegeven. Dinsdag zoals altijd rekenen. Dit keer waren het optelsommen met grote getallen. Dit gaat ze prima af. Donderdag deden we aftreksommen, maar dat vinden ze veel moeilijker! Woensdag hebben we met Engels de maanden van het jaar herhaald, met hoeveel dagen er in elke maand zitten, hoeveel dagen er in een jaar zitten en hoe vaak er een schrikkeljaar voorkomt.
Vrijdag hadden we helaas geen tijd voor les, want er moest nodig gras gemaaid worden, waarna er ook nog gewassen moest worden.
Vrijdagmiddag bracht Uncle Philip Ivan mee naar het boyshome. Ivan straalde van oor tot oor toen hij er binnenkwam. Hij zag weer een aantal oude vriendjes en ook zag hij ons (Jick, Guurtje en ik) weer. Tijdens de fellowship (mini kerkdienst die ze elke vrijdagmiddag organiseren) viel hij op een gegeven moment wel in slaap, maar Philip zei dat dat heel normaal is. Hij vertelde dat veel jongens vaak de eerste 3 dagen bijna alleen maar slapen, omdat er zo’n last van ze afvalt. Zoals ik hierboven al schreef had Ivan het koud gehad vorige week, dus het jochie zal wel heerlijk geslapen hebben in z’n nieuwe warme bed :)
Verder is het op het boyshome een stuk rustiger geworden, want er zijn heel veel jongens terug naar huis gegaan. Er zijn nu nog maar 9 jongens op het boyshome.
Ik had vorige week nog wel een hele leuke middag toen John (14), de grootste van allemaal, me vroeg of ik hem wilde leren lezen! Hij spreekt wel een heel klein beetje Engels, maar heeft het dus nog nooit op papier zien staan!
Verder heb ik me ‘s avonds prima vermaakt. Ik heb van Roeline namelijk twee seizoenen van 24 gekregen en op m’n laptop gezet, dus ik kijk samen met Jick bijna iedere avond 24 ;) Woensdag zijn we ook nog uiteten geweest bij The Bistro (Frans restaurant), waar ik een heerlijke Tilapia (witte vis uit het Victoriameer) heb gegeten :)
Zaterdag had ik een beetje last van m’n maag, maar dit ging zondag gelukkig alweer beter!
We zijn vorige week donderdag al begonnen met het lezen van het kerstverhaal op het drop in. Dat hadden we zo gepland dat we er precies vandaag mee klaar zouden zijn, want vandaag was de kerstviering op het drop in en daarmee gelijk de laatste dag dat het open is dit jaar. Het drop in gaat nu tot 8 januari dicht, dus zullen we alleen naar het boyshome gaan.
Maandag heb ik nog Engelse les gegeven. Ik deed ‘the odd one out’, dus ik schreef 5 woorden op het bord en dan moesten ze zeggen welke er niet bij hoorde. Dit ging vrij goed bij de meesten. Joris kwam ook nog langs en die vond het ook een leuke les :) Ik liet na afloop de jongens om de beurten uitleggen waarom welk woord er niet bij hoorde. Ze vinden het namelijk helemaal mooi als ze het krijtje vast mogen houden en naar voren mogen komen.
Daarna was het tijd om te wassen, waarna het al weer snel lunchtijd was.
Toen we op het boyshome aankwamen zat Pacific televisie te kijken. Er was namelijk een nieuwe wet voorgesteld dat de president weer ouder mag zijn dan 75. Er zitten ruim driehonderd mensen in het Oegandese parlement die allemaal door elkaar gillen haha. Pacific zat te kijken omdat hij hoopte dat ze met elkaar op de vuist zouden gaan. Dat was namelijk kort geleden nog gebeurt haha. Ze gingen niet met elkaar op de vuist, maar er liepen er wel een heleboel weg toen iemand wat zei wat hen niet beviel. Ik ben tot de conclusie gekomen dat de politiek hier een beetje hetzelfde werkt als het regelen van een boda: als het je niet bevalt loop je gewoon weg haha!
Vandaag was dan de grote dag: Christmas party! Ik had samen met Guurtje en Jick heel de dag gepland. We begonnen uiteraard met een dagopening die wat langer duurde dan normaal. Omdat het de laatste dag was dat het drop in open was in 2017 werd iedereen gestimuleerd om een getuigenis uit te spreken.
Na de dagopening begonnen we aan ons programma. We begonnen met wat estafettes. Wij maakten zelf de teams, waarna we wilden beginnen aan het eerste onderdeel, toen we realiseerden dat we Emma miste. Emma had even een klusje gehad van de kok: hij hoeft even de kip slachten haha. Toen ik hem ging zoeken zag ik hem bovenop een spartelende kip zitten hahaha.
We begonnen dus maar even zonder Emma, maar hij sloot zich al snel bij ons aan. De jongens hadden de grootste lol tijdens de estafettes. Hierna gingen we naar binnen voor het creatieve onderdeel van ons programma. De jongens mochten allemaal een kerstboom tekenen en er een kerstwens bij zetten. Dit alles onder het genot van kerstmuziek. De jongens kenden niet zoveel, maar toen Mary’s boychild voorbijkwam werd er uit volle borst meegezongen haha.
Ook hadden we wat Afrikaanse muziek opgezocht, zodat de jongens nog wat konden dansen: het laatste onderdeel van ons programma.
Hierna was het tijd voor de kerstlunch! We kregen Irish potatoes, matoke (een soort puree, gemaakt van groene banaan), iets wat op het zicht leek op zuurkool en uiteraard de kip van Emma ;) Het smaakte prima! Het was weer eens wat anders dan pocho met bruine bonen haha.
Uncle Isaac en Steven (van het boyshome) waren ook aangeschoven met het eten en Isaac eindigde met een gebed. Ook werd Guurtje nog door iedereen persoonlijk bedankt, omdat ze haar niet meer zien (ze gaat eerste kerstdag naar huis).
Zo, jullie zijn weer op de hoogte ;)

Fijne avond allemaal!
Groetjes uit het geweldige Oeganda





Reacties

Reacties

Loes Viskil

Lieve Bram,

Wat een ongelooflijke mooie avonturen, inspirerende mensen en prachtige getuigenissen heb je de afgelopen weken al mee mogen maken. Heel erg leuk om zo allemaal terug te lezen!

Fijne weken & feestdagen toegewenst! En tot de volgende blog :)

Liefs, Loes

Remco

Ha Bram,

Mooie verhalen weer, erg leuk om te lezen.
Wij zijn vorige week een paar dagen met je ouders op stap geweest in Berlijn. Dit om ze een beetje door hun Bram-loze bestaan heen te helpen. Nou, dat is goed gelukt hoor: de dames hebben geloof ik heel Berlijn gezien en je vader en ik sloten aan bij de culinaire hoogtepunten.
We hebben genoten en ik kan je vertellen dat het helemaal goed met ze gaat.

Groeten, Remco

Papa en mama

Lieve Bram,
Wat heb je weer heerlijk veel verteld over al je belevenissen van deze week!
Wat heerlijk voor Ivan dat hij mee mocht naar het boyshome. Wat zal hij lekker slapen. En wat een heerlijk verhaal over Emma en de kip?... tegelijkertijd ook zielig voor hem dat hij niet op het boyshome geplaatst kan worden hè?
Hopelijk komt hij 8 januari wel weer terug op het drop in!
Voor jou wel weer een nieuwe ervaring om de komende tijd hele dagen op het boyshome door te brengen. Ook daar is de groep kleiner vanwege de kerstdagen dus kan je extra veel aandacht aan de jongens schenken. Wij wensen je Gods zegen toe voor de komende tijd op het boyshome en een onvergetelijke kerst in Oeganda, het land dat voor altijd in je hart zit! Wij gaan stiekem nu wel een beetje aftellen hoor. We verlangen er erg naar om jou weer te zien en om op je project te komen kijken.
Dikke kus van ons!

Opa en oma Viskil

Lieve Bram,
Afgelopen week hebben wij al jouw blogs uitgeprint gekregen van papa.
Wat hebben we er van genoten. Je schrijft zo leuk! We kunnen het helemaal meebeleven.
We zijn heel erg dankbaar dat jij het zo goed naar je zin hebt in Uganda en dat je zoveel mag betekenen voor de kinderen daar.
We missen je wel heel erg en tellen de dagen af dat je weer terug komt hoor!
Heel veel liefs van ons beide. Opa en oma.

Ben & Anneke R.

Hoi Bram, je kan dadelijk een boek uitbrengen met al je columns ! Erg leuk om te lezen, zo leren wij het land een beetje kennen. Wij hebben ook de vis rechtstreeks uit het Victoriameer gegeten in Tanzania, zij noemen het Victoria Baars. Kan gekookt, gebakken, gestoofd, gebarbecued worden en maar een grote graat ! Bram wij wensen jou en de jongens en meisjes een gezegende Kerst toe en nog veel plezier met je mooie werk. Grtz Ben & Anneke R.

Coriene

Hi Bram, nou je verveelt je nog niet. Dat is wel duidelijk ? Wat een mooie gave dingen maak jij mee. En dan ook nog kerst vieren daar. Hoe mooi zal t zijn. Geniet ervan.
Wij wensen je gezegende dagen met iedereen die daar bij je is.
Liefs van Marcel en Coriene

Sandra van Doorn

Ha Bram,
Mooie verhalen en indrukwekkende getuigenissen die je beschrijft! Erg leuk om op afstand mee te lez(v)en, wij wensen je hele fijne kerstdagen en een gezegend nieuw jaar!
Groetjes Anthon en Sandra

Henri

Joo,
Aardige inhaalslag met je verhalen. Tot om alles te lezen man en dat je het naar je zin hebt. Ben super blij voor je! Fijne kerstdagen daar!

Elly en Adwin

Lieve Bram,
Fantastische reisverhalen. Alle namen duizelen me een beetje. Heb ik altijd last van als ik er geen gezichten bij kan passen. Als je alles leest lijkt het een mooie vakantie. Je ontdekt het land op een pure, werkelijke wijze. Indien je tussen de regels leest realiseer je je de schrijnende leefomstandigheden van de kinderen. Ze moeten op straat leven en zijn afhankelijk van de hulpinstanties en vrijwilligers. Het is prachtig en dankbaar dat jullie dit werk kunnen en mogen doen. Ik hoop dat je voor veel waarde kunt zijn voor deze straatkinderen met goede ontspanning ter compensatie van hun dagelijkse ellende maar ik hoop ook dat het onderwijs mag blijven hangen.
Heel veel zegen toegewenst en een mooi kerstfeest. Liefs van Elly en Adwin

Opa prins

Hoi Bram een berichtje van Opa.
Wij hebben weer uitgekeken naar je Blog en hoe langer het duurt,hoe nieuwsgiereger wij
als thuisblijver worden.
Maar het wachten is weer beloond je heb weer een heel mooie Blog geschreven.
Wat moet het pijn doen als je meemaakt wat Emma voor een leven heeft en dan nog zo,n
getuigenis kan afleggn.
Voor oms is dat onvorstelbaar als je hoort hoe zo,n kind moet leven.
Wat hebben wij dan een groot voorrecht dat wij in holland geboren zijn.
Zo,n situatie vergeet je je leven lang niet meer.
Maar Bram dit is helaas de harde werkelijkheid van het leven in deze Landen.
Wij wensen je nog heel mooie weken,Gezegende Kerstdagen en Gelukkig Nieuwjaar
samen met de kinderen.
Groetjes uit Maasdam Opa


N

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood