bramviskil.reismee.nl

Jaarwisseling en begin 2018

Lieve mensen,

Dank jullie wel voor jullie geduld. Ik realiseer me dat het alweer een hele tijd geleden is dat ik jullie schreef, maar zo gaat dat nu eenmaal in Afrika.. soms duurt het simpelweg wat langer haha ;)

Ik heb de afgelopen 10 dagen weer prachtige dingen meegemaakt. Met oud en nieuw zijn we met z’n allen (Rosalie, Annick, Jick, Mieke en ik) in het doingooodhuis gebleven. Joris kwam ook langs en hebben gezellig samen gegeten en spelletjes gedaan. Om 12 uur was er welgeteld 3 minuten vuurwerk te zien, waarna het ‘spektakel’ al weer voorbij was. Op nieuwjaarsdag ben ik gewoon naar het project geweest, waar ik achteraf alles behalve spijt van had. Het was een super leuke dag, want we gingen met de jongens naar freedom city: een winkelcentrum met daarin een aparte verdieping voor kinderen. Het duurde echter even voordat we er waren. We zouden na de lunch vertrekken. Iedereen was rond half 2 klaar met eten, maar voordat we uiteindelijk in de auto zaten was het 3 uur haha. Het mooie is ook dat er niemand is die dat raar vindt. Het ritje met de auto naar freedom city was ook voor iedereen een belevenis opzich, inclusief voor mijzelf, want we zaten met 15 mensen in één auto! De jongens vinden autorijden ook helemaal prachtig, want dit doen ze natuurlijk ook bijna nooit. Het oorspronkelijke idee was om te gaan zwemmen met de jongens, maar eenmaal daar aangekomen bleek dat dat boven budget was helaas. Wat resteerde was het halen van een ijsje bij de supermarkt en rondlopen in het winkelcentrum: een hele belevenis voor de boys! Ik had nog een flashback naar crocodile dundee 2, waarin Mick Dundee voor het eerst op een roltrap stond; zo verbaasd waren de jongens ook toen ze allemaal voor het eerst in hun leven een roltrap zagen. De verbazing was des te groter toen ik hen vertelde dat we ze in Nederland best veel hebben. Na 2 uur te hebben rond geslenterd en een veel foto’s te hebben gemaakt gingen we weer terug richting de auto. De boys hadden, zonder iets gedaan te hebben, de tijd van hun leven gehad en wilden eigenlijk ook nog niet naar huis.
Woensdag 3 januari kwamen er 4 nieuwe mensen aan: Cora, Caroline, An en William. Allen zijn zusters/broeders. An is Belgisch, en Cora, Caroline en William komen alledrie uit de buurt: Cora en Caroline uit Rotterdam (Rhoon en Hoogvliet) en William uit Zwijndrecht. William blijft in totaal maar 8 dagen en trekt veel op met een vriendin: Lydia uit Ridderkerk. Ze zitten dus ook niet op een project. Ze hebben allebei eerder vrijwilligerswerk gedaan via doingoood en zijn nu dus gewoon op vakantie. Cora en Caroline gaan naar het brandwondencentrum en An gaat naar het Rubaga ziekenhuis.
Donderdag zijn we gezellig met z’n allen uiteten geweest bij The Bistro. Joris was woensdag jarig, dus die hebben we nog toegezongen onder begeleiding van de huismuzikant die verdacht veel leek op Bruno Mars haha.
Vrijdag was een topdag. We hadden een voetbalveldje afgehuurd en gingen voetballen met de boys. Joris had het geregeld en deed samen met William ook mee. Ze waren iets na 9 uur op het project. We hadden donderdag meerdere keren duidelijk aangegeven dat we om half 10 weg moesten, omdat we het voetbalveld van 10 tot 11 hadden gereserveerd. Toen ik dus om half 9 aankwam en vroeg of het ontbijt al bijna klaar was werd ik heel verbaasd aangekeken. Ik ging kijken bij de kok en vroeg of de porridge al op stond, hetgeen niet het geval was. Aangezien de kok beperkt Engels spreekt ging ik bij Philip even informeren hoe lang het duurt om porridge klaar te maken: anderhalf uur... Het kwam er dus op neer dat de jongens maar op een lege maag moesten gaan voetballen XD
Donderdag was de voorpret al begonnen toen we ze vertelden dat we op een echt voetbalveld, met een echte bal en echte doelen gingen voetballen. Ze sprongen, gilden en krijsten van geluk: zo leuk om te zien! Toen we vrijdagochtend binnenkwamen werden we wederom met gejuich begroet. Het voetballen zelf was ook één groot succes! We hadden evenwichtige teams en iedereen had de tijd van z’n leven. ‘S middags was er nog een fellowship, waarna het alweer weekend was.
Zaterdag heb ik me vermaakt door naar Java’s te gaan en ben ik voor het eerst naar het Sheraton Hotel geweest om te zwemmen. Dit is midden in de stad, maar wel wat duurder dan Cassia Lodge, waardoor het uiteindelijk ongeveer even duur is.
‘S avonds hebben we nasi gemaakt met echte konimex mix die Cora had meegenomen: erg lekker!
Daarna was het tijd voor Rosalie en Annick om naar huis te gaan. Zoals vaker de afgelopen dagen hebben we de avond doorgebracht met het kijken van 24 ;)
Zondagochtend zijn we weer (net als vorige week) naar de Namirembe Cathedral geweest. Dit is een anglicaanse kerk. Vorige week was het erg goed bevallen: we zongen bekendere liedjes en er zat een beetje een herkenbare structuur in. Deze week moesten we door de metaaldetector, want naar aanleiding van het overlijden van de aartsbisschop was president Museveni op bezoek geweest bij de dienst van 7 uur ‘s ochtends (wij bezoeken de dienst van kwart voor 9). Deze week beviel het me iets minder goed.. de preek was minder interessant, er werden niet echt bekende liederen gezongen en het geluid stond erg hard. Maarja, volgende week beter.. of weer naar watoto, dat zien we dan wel weer ;)
Na de kerk hadden we natuurlijk trek in een bakkie met wat erbij, dus ging Bram even de keuken in en maakte Kaisersmarrn in Afrika haha. Ik had het nog nooit gemaakt, maar ze waren nog goed gelukt ook haha!
‘S middags ben ik samen met Jick en Mieke nog naar Cassia Lodge geweest.
Morgenochtend vertrekt Mieke naar Kenia :( Na 3 maanden in Oeganda, waarvan 2 tegelijkertijd met mij, gaat ze nu nog 3 maanden naar Kenia! De laatste week zal ik het dus zonder haar gezellig/gekheid moeten doen ;) Mieke, het ga je goed!
Morgen ga ik weer naar het drop in centrum dat weer open gaat, en gaat tevens m’n laatste week op het project in :(
Ik zal proberen weer sneller te schrijven!
Groetjes uit de parel van Afrika ;)


Reacties

Reacties

Mama

Lieve Bram,
Het was het wachten weer meer dan waard!
Wat een heerlijke verhalen. Wat fijn dat jullie zulke leuke dingen gedaan hebben met de jongens! Eerst Freedom City op Nieuwjaarsdag. Dat je die jongens daar zo onbeschrijflijk gelukkig mee kunt maken hè? Jammer dat het zwemmen niet door kon gaan... aan de andere kant, ik denk dat het ook wel een risico met zich mee zou brengen. Ik neem niet aan dat alle jongens zwemmen kunnen!
En dan her voetballen afgelopen vrijdag. Wat een heerlijk verhaal weer. Super dat jullie zo genoten hebben.
Wij zelf zijn nu echt aan het aftellen en enorme hoeveelheden goederen aan het inpakken voor op je project!
Volgens papa kunnen we gerust met een cargo vlucht naar Uganda komen ?.
Nog 7 nachtjes en dan komen we eraan hoor!
We wensen je een superfijne laatste week toe. Hopelijk weten een hoop kinderen morgenochtend de weg weer te vinden naar het Drop in, en zal het een vreugdevol weerzien voor jullie allemaal zijn!
Vanaf deze plaats ook de hartelijke groeten aan Mieke! We vinden het heel jammer dat wij haar net mislopen. We wensen haar heel veel succes op haar volgende project in Kenia! En misschien moet ze als ze terug is uit Kenia maar eens op Strien komen vertellen hoe het was! (Kunnen we haar alsnog ontmoeten en hebben jullie elkaar vast veel te vertellen en veel herinneringen op te halen ?)
Dikke kus, papa en mama

martina

Lieve Bram,
Wat heb je weer veel beleefd, bedankt voor je prachtige blog! we hebben er weer heel erg van genoten, 15 mensen in 1 auto dat moet toch hilarisch geweest zijn!! heeft iemand daar ook nog een foto van genomen? ja en nu gaat inderdaad je laatste week op het project in, we wensen jou een hele fijne week toe met alle mensen daar en dan nog een mooie week met je vader en moeder voor de boeg, heel veel liefs van ons allemaal xxxx tante martina

Opa en oma prins

Hoi Bram, dank voor de blog . We hebben er weer naar uitgekeken. Wat een leuke dingen heb je weer beleeft . Ik denk dat je haast een boek kan schrijven over alle mooie , blijde , hilarise en ontroerende dingen die je hebt meegemaakt . Wat een feest moet dat geweest zijn met 15 man in een auto te zitten of liggen . Waar zat jij ??? Hier is het echt brr brr . Dus wat dat betreft is het fijn dat je voorlopig nog in Oeganda ben .wij wensen je nog een hele fijne week met je jongens , geniet ervan en ook een fijne tijd met je ouders op safari .

Oma

Ik was nog niet klaar hoor , ik moet je nog gedag zeggen tw veel liefs van opa en oma ??

Jolanda

Ha die Bram, wat Superleuk om te lezen dat je zoveel leuke mooie nieuwe dingen onderneemt met je kids!!!! Wat zullen ze blij zijn met jou enthousiasme en wat gaan ze je straks missen ben ik bang!!
Ook hier is het aftellen begonnen, het wordt nu toch echt wel spannend, maar we hebben er heel veel zin in om hopelijk alles te mogen zien waar jij nu zo mooi over schrijft!!
Heel veel succes morgen bij het dropinn centrum en geniet van je laatste weekje!!
Veel liefs van de voordendagjes

Rianne

Hee Bram,
Mooi verslag weer!!
't Is net als hier: de ene kerkdienst spreekt meer aan dan de andere....
Wat geven jullie die kinderen veel mooie dingen mee! Dit vergeten ze hun leven lang niet meer!!
Geniet van de komende dagen enne: nu nog maar 6 nachies....
Groet,
Rianne

Inge Wopereis

Wat een mooie, onderhoudende, blog weer Bram! Veel succes, plezier en inspiratie nog, de laatste dagen op het project. Hartelijke groet, Inge (moeder Jick :-) )

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Doingoood